Jazzpodium BIRD in Rotterdam deed haar muziekprogrammering alle eer aan met twee bonte muziekspecials waarin soul, jazz, funk, hiphop en afrobeats de hoofdtoon voeren: een uitverkocht concert van het blazersorkest Hypnotic Brass Ensemble en een heuse jamsessie met soul en R&B uit de 90’s door aankomende talenten.
De grote zaal van BIRD was tot de nok toe uitverkocht voor de acht uit Chicago afkomstige broers van Hypnotic Jazz Ensemble. De zoons van jazztrompettist Phil Cohran – die deel uitmaakte van Sun Ra Arkestra – namen op met grote artiesten als Erykah Badu en Maxwell, stonden op het podium met helden als Prince en Femi Kuti, en waren al meerdere malen te zien in Nederland, waaronder het North Sea Jazz Festival in 2007 en 2010.
Hoodies en workers
De broers zagen eruit als urban hiphoppers met hoodies en afgezakte workers, maar brachten in een kleine anderhalf uur een uitbundige en vooral feestelijke mix van jazz, funk, hiphop en afrobeats, hier en daar voorzien van raps aangedreven door spetterend kopergeweld. De sympathieke blazers familie maakte veelvuldig contact met hun publiek en nodigden iedereen uit mee te zingen, te klappen en te dansen op de onweerstaanbare composities. Het werd niet tegen dovemans oren gezegd, want de fans gaven zich na luttele minuten al gewillig over aan de opzwepende muzikanten.
Ontmoetingen
Na het Amerikaanse blazersgezelschap, ging de muziek in het bargedeelte van de jazzclub verder met een bruisende speeltuin voor jonge musici die elkaar ontmoetten tijdens de wekelijkse BIRDsessions. Deze jam werd ingeluid door zanger Jared Grant. Met een indrukwekkend warme soulstem zong de 22-jarige vocalist een reeks R&B-liedjes uit de jaren 90 van onder meer R. Kelly en Joe, en ging hij met de Amsterdamse zangeres Lola Green (Sarah-Jane en Zwart Licht) fraaie duetten aan in songs van Ginuwine en Silk.
Later tijdens de jam kroop de muzikale duizendpoot Alexander van Popta (Re:Freshed Orchestra, Ntjam Rosie en Koffie) achter de toetsen, begeleid door het ritmetandem van Hypnotic Brass Ensemble en dook de door Sabrina Starke gesupporte Gianni Noten achter de microfoon voor smaakvolle improvisaties. De instrumenten en vocalen werden geregeld afgewisseld door wie ook maar wilde spelen. Het leverde een informele sfeer op die de sterren van morgen lieten horen en zien zonder hun reguliere bands.