Door een maat van me meegetroond naar Karnivool. Ik was (nog) niet echt op de hoogte van deze band, wel eens wat van gehoord, maar niet in verdiept. Ik stond daar dus redelijk blanco terwijl 99% van het publiek duidelijk volledig op de hoogte was van het repertoire. De start was ietwat moeizaam, er klopte blijkbaar iets niet in de techniek. Minutenlang bleef de band zonder noemenswaardige poging te gaan musiceren op het podium. Toen ook nog de zaallichten aangingen en de dj een muziekje startte werd er achter mij gezegd dat dit wel een heel memorabel concert was geweest! 🙂
Maar goed, dat alles terzijde, er stond een band waarvan ik dacht: Yes, Bas- , Ritme- en Slaggitaar! Het kan nog! Maar vergis je vooral niet in dat ritme, dat bepalen ze helemaal zelf. En op een wat mij betreft zeer aangename wijze. De nummers werden allemaal met groot enthousiasme door het publiek ontvangen, maar toch vond ik zelf dat de zang de rest erg overschreeuwde, dat mag de geluidstechnicus zich wel degelijk aantrekken.
De muziek die deze jongens maken is pure gitaarrock, met veel kenmerken van Tool (en daar is helemaal nix mis mee). Ze schijnen ooit (na een coverbandje geweest te zijn) met hardrock begonnen te zijn, maar zijn zijn nu toch echt een prog-metal band geworden. Met tot mijn grote vreugde hier en daar een vleugje Mars Volta. Daar doe je mij altijd een groot plezier mee!
De band doet niet echt aan een “podiumpresentatie”, ze staan gewoon heerlijk muziek te maken en daar gaat het om. Het is dan ook in het geheel niet storend dat het een wat statische show is. Kortom: een prima avond vol onderhoudende musiek gehad. En ik moet toch eens wat muziek van die jongens in huis halen……..