Steeds vaker zie je bij concerten dat het voorprogramma bestaat uit leden van het hoofdprogramma, zo ook bij Ane Brun: alle leden van de band Tonbruket, en dat zijn Dan Berglund op basgitaar, Martin Hederos en Johan Lindström op keyboard en drummer Andreas Werliin, spelen ook in haar band. Hun debuutalbum Nubium Swimtrip is net uit. New wave maken zij, waarbij er alleen muziek is, en geen zang. De muziek weet mij soms te triggeren, maar over het algemeen vind ik de muziek te vlak, te weinig new wave. Wel speelt Martin gepassioneerd op zijn keyboard, wat erg leuk is om naar te kijken.
In een uitverkocht Paradiso komt de Noorse Ane Brun (volledig Ane Brunvol) in een wijde witte blouse en broek op, de zaal klapt en juicht. Fans zijn er genoeg, waarbij het me opvalt dat de gemiddelde leeftijd vandaag boven de 35 jaar ligt, iets wat ik niet zou verwachten bij een concert van Ane Brun. Maar de aanwezigen hebben allen een goede smaak, daar valt niet over te twisten.Ane zingt mooie melancholische liedjes, zichzelf begeleidend op haar gitaar. Ze trapt af met een song van haar laatste cd It all Starts with One: The Light From One. Zuiver en kippenvel-veroorzakend, zo mooi! Daarnaast heeft zij recent een retrospective-cd uitgebracht van 10 jaar Ane Brun (Songs 2003 – 2013), waarin zij zo’n 40 songs maakte. ‘Dus er komen vanavond nog zo’n 40 songs’, grapt Ane, ‘inclusief een aantal songs die nog niet eerder op een album stonden. Maar de meeste van deze songs bewaar ik voor een volgende concert hier in Amsterdam’. Veel songs zingt zij tweestemmig samen met niemand minder dan Nina Kinert achter de toetsen, en de twee stemmen vullen elkaar goed aan. Een heel groot doek met knoesten van een boom als achterkant van het podium maakt het plaatje compleet. Het zeer dansbare Do You Remember is de laatste song voor de biss.
Twee keer gaat Ane af en komt zij opnieuw op, om een tweetal covers voor ons te zingen: True Colors van Cindy Lauper en Alphaville’s Big in Japan, en ook nog twee eigen songs These Days en Don’t leave. Eerst zien we Ane van het podium aflopen gevolgd door Nina, en als laatste blijft pianist Martin Hederos over, om ons in de greep te houden van de laatste tonen. Helaas is hiermee toch echt een einde gekomen aan dit megamooie concert, wat best 40 songs lang had mogen duren!
