Tony Joe White, inmiddels 70 jaar oud, maar ‘still going strong’ en voorlopig nog niet uitgespeeld, zo vertelde hij mij tijdens het interview dat ik begin augustus met hem had. Enkele dagen geleden is zijn nieuwste cd “Hoodoo” uitgekomen en op het ogenblik toert hij door Europa, waarbij deze week Nederland werd aangedaan. Donderdag 19 september speelde hij in de Boerderij in Zoetermeer. Maar eerst was het de beurt aan de Nederlandse singer-songwriter John Henry, die met een fraai voorprogramma het publiek alvast mocht opwarmen.
Na een korte pauze was het dan de beurt aan ’the Swamp Fox’. Gewapend met hoed en zonnebril nam hij alleen met zijn gitaar en mondharmonica plaats op zijn stoel en met een donker “How y’all doing” begroette hij zijn publiek dat hem met een warm applaus ontving. De eerste twee songs voert hij solo uit, waarna zijn drummer zich bij de baas voegt en het tempo flink omhoog wordt gestuwd. Bekende songs als “Undercover Agent For The Blues” en “Roosevelt And Ira Lee” volgen. Zoals altijd vraagt hij om verzoeknummers en volgen “Got To Look Good In Blues” en “Rainy Night In Georgia”. Ook worden enkele songs van zijn nieuwe album gespeeld, waarbij vooral “Gypsy Epilogue” grote indruk op mij maakt. Daarna volgen nog oudere songs als “Sweet Tooth” en natuurlijk “Polk Salad Annie” en na een toegift is na zo’n anderhalf uur de koek op.
Opvallend is dat Whites stem nog helemaal niet aan kracht en diepte heeft ingeboet. Zijn teksten zijn gedeeltelijk nog steeds onverstaanbaar, maar dat is altijd al het geval geweest. Dat komt mede door het zware accent en vooral zijn soms mompelende zang. Maar dat mag de pret niet drukken. Zijn gitaarspel ziet er nog steeds simpel uit, maar is uiterst effectief en smaakvol. Naar mijn smaak drukt hij iets te vaak op de ‘fuzz’ , waarbij soms een oorverdovende geluidsbrij de zaal in wordt geslingerd. Maar verder kan ik concluderen dat het een prima optreden is geweest.