Het was warm op zondag 4 augustus in Paal- Beringen. De weergoden waren de organisatoren van Paal Op Stelten zeer goed gezind, want deze konden zich geen beter weer wensen voor de zeventiende editie van hun festival. Alles was weer perfect georganiseerd, de toegangsprijs was weer heel democratisch en de vele medewerkers vriendelijk en behulpzaam. Net als in de voorgaande edities had de organisatie er ook dit jaar voor gezorgd dat elke muziek liefhebber wel aan zijn trekken kwam. Paal Op Stelten brak ook een record wat aanwezigen betrof. Er waren zondag maar liefst 12.000 muziek liefhebbers op het festival.
Om 15h00 was het aan The 3M8s om de aftrap te geven voor Paal Op Stelten editie 2013. Deze Belgische boysband, die ontstaan is uit finalisten van het populaire TV programma Idool heeft de wind in de zeilen. Opgericht in mei 2012 en ze hebben reeds een paar grote radio hits gehad zoals ‘Back In September’, ‘Lovestoned’, ‘Don’t You Worried Child’ en zeker met ‘Before Summer’s Gone’ waarmee ze wekenlang nummer één stonden. Ze mochten ook het voorprogramma van Justin Bieber verzorgen tijdens zijn twee concerten in ons land. Hun debuutalbum ‘ Growing Up Public’ behaalde al na één week goud. Het is dus geen verrassing dat er van bij het begin al vele jonge verliefde meisjes vooraan stonden om toch maar een glimp op te vangen van hun idolen, om met hen mee te zingen en om voor hen te applaudiseren. Daarna was het de beurt aan de verliezende finalist van The Voice Van Vlaanderen Robby Longo. Deze sympathieke Limburgse vrachtwagen chauffeur is momenteel heel hot in het country en line dance wereldje. Hij kreeg heel wat applaus met zijn country covers en vooral met zijn single ‘The World’. Robby staat nog maar aan het begin van zijn professionele muziek carrière. Of hij het kan maken zullen we pas over een paar jaar te weten komen, maar momenteel is hij alvast heel populair. Nog twee jongens die dankzij het TV programma The Voice Van Vlaanderen veel aandacht naar zich toe getrokken hebben zijn de twee plaatselijke zangers Jelle Degens en Chris Medaer. Zowel Jelle als Chris kregen elk een twintigtal minuten om op het grote podium van hun stad op te treden voor hun thuispubliek.
Daarna was het tijd voor volledige concerten van bands die niet pril meer zijn maar die al een stevig repertoire opgebouwd hebben. Aan Tom Dice de aartsmoeilijke opdracht om het publiek enthousiast te krijgen voor zijn luister muziek. Deze jongeman raakte vooral bekend toen hij België vertegenwoordigde op het Eurovisie Festival in 2010 te Oslo met het nummer ‘Me And My Guitar’. Tom wil deze zomer nog wat festivals spelen en daarna een sabbat jaar nemen om aan zijn derde album te werken. In Paal waren vooral ‘Me And My Guitar’, ‘Lucy’ en ‘Drive Me To Paris’ de nummers die het meeste succes kenden. Tom kan terug blikken op een puik optreden.
Tegen de tijd dat De Romeo’s het podium onveilig gingen maken kon je al op de koppen lopen in de straat voor het podium. De Romeo’s staan dan ook voor ambiance. Davy Gilles, Chris Van Tongelen en Gunther Levi waren naar Paal vertrokken met hun vierkoppige band om een wervelende show af te leveren. Zelf ben ik geen fan van de muziek die ze brengen maar het was indrukwekkend om te zien hoe de handen in de lucht gingen bij hun populaire schlager muziek. Ze herschiepen op een wip het festival terrein tot één groot feest en dans terrein. In Vlaanderen is deze band de laatste twee jaren heel hot. Ze winnen de ene award na de andere en ook hun albums zijn na een paar weken al goed voor goud. Dat was zo in 2012 voor het album ‘Feesten In Stijl’ en nu ook voor hun nieuwe album ’10’. De drie jongens stonden in een rood maatpak op het podium en speelden vooral nummers uit deze laatste twee cd’s. De response van het publiek was enorm en het applaus barste helemaal uit de voegen wanneer de eerste tonen van hun laatste hit ‘Zingen, Lachen, Dansen’ door de luidsprekers galmde.
De volgende gast voorstellen hoeft eigenlijk niet. Hij is al decennia aan de top in de muziekwereld, niet alleen in België maar hij stond wereldwijd aan de top met Soulsister. Paul grapte er zelf over dat hij al zo oud is dat hij een gratis vervoerspasje van de lijn gekregen heeft. Maar op klasse staat geen leeftijd, trouwens Paul ziet er nog bijzonder goed uit en straalt dat ook uit. Hij beschikt over een zeer goede warme stem waarmee hij vele genres aan kan. Gisteren vond ik het spijtig dat hij zijn toevlucht nam in populaire covers, ondanks hij toch een groot eigen repertoire heeft solo, als met Soulsister om uit te kiezen. Ik zag hem onlangs nog in het voorprogramma van Joe Cocker in de Lotto Arena te Antwerpen en daar leverde Paul echt een top optreden af. Gisteren bleef ik wat op mijn honger zitten. Paul laat zich altijd omringen door prima muzikanten en dat was niet anders in Paal. Prima band aangevuld met twee zangeressen die het vocale nog meer kleur kwamen geven. Van de eigen nummers koos Paul verscheidene songs van het nieuwe album ‘Let’s You & Me’, alsook uit de hits die hij had met Soulsister. Zijn nieuwste single ‘Chains Of Love’ klinkt erg lekker, ‘Tell Me What It Takes’ blijft een pracht van een nummer, dat in Paal werd gespeeld met een korte mooie drumsolo erbij, ook de superhits ‘The Way To Your Heart’ dat luidkeels meegezongen werd en ‘Forever Young’ waren top momenten in dit optreden. Wat de covers betreft zijn ‘Mrs Robinson’, ‘ C’Mon Everybody’ en vooral het slotnummer ‘Gloria’ bij mij in de smaak gevallen.
https://www.youtube.com/watch?v=qpnoqsXFOTw
The Scabs uit buurt gemeente Diest zouden vandaag een thuismatch spelen. Ze bestaan al sinds het begin van de jaren tachtig en zijn nog steeds één van de beste Belgische rock bands aller tijden. Guy Swinnen, Willy Willy, Frankie Saenen en Geert Schurmans waren samen met twee backing vocals in grote doen en zetten het centrum van Paal in vuur en vlam. The Scabs begonnen met oud en minder bekend materiaal zoals ‘Crime Wave’, ‘Hello Lonesome’ en ‘Medicine Man’. Maar het was duidelijk dat de fans van het eerste uur nog steeds van de partij zijn, want de nummers werden luidkeels mee gezongen. Frontman Guy Swinnen zijn stem heeft nog steeds niets aan kracht verloren, Willy Willy blijft een knappe gitarist en de ritme sectie met Frankie Saenen op drums en Geert Schurmans op bas behoren tot de besten in België. Het concert was goed opgebouwd, naarmate het optreden vorderde werden er steeds meer bekender nummers gespeeld. En geloof me, The Scabs hebben heel wat grote songs op hun repertoire. Hoogtepunten opnoemen is niet gemakkelijk omdat het hele optreden top was. Als ik er dan toch een paar nummers moet uithalen, dan kies ik voor ‘Time’ nog steeds één van de betere nummers van The Scabs. Er was een lange en stevige versie van ‘Let’s Have A Party’, het lekker klinkende ‘Why’ en ook ‘She’s Jivin’ met de heel strakke drums en bas kon me erg bekoren. Als het prima gaat toch nog een tandje bijsteken dat is misschien de klasse van een top band. En ze staken niet één maar zelfs twee tandjes bij in hun indrukwekkend slot offensief met krakers als ‘Hard Times’, en nog eentje for the road zoals Guy zei wanneer hij ‘Robbin’ The Liquor Store’ startte. Afsluiten deden the Scabs met ‘Nothing On My Radio’, en op die radio moest op dat moment niets te beluisteren zijn, want live op het festival terrein klinkt het toch zoveel beter. The Scabs kwamen nog terug om afscheid te nemen van het uitbundige Paalse publiek met één van hun eerste hits ‘Matchbox Car’ en afsluiten deden ze met de song waar ze het al zoveel malen mee gedaan hebben, namelijk de Neil Young cover ‘Rocking In A Free World’. Op dat moment was er niemand meer op het terrein die niet aan het dansen of aan het zingen was. De Scabs zijn na al die jaren nog steeds spring levend.
https://www.youtube.com/watch?v=S6FAoNaoo9s
De afsluitende band The Kings Of Pop heb ik spijtig genoeg niet meer kunnen beluisteren omdat maandagmorgen al vroeg de wekker zou gaan om te gaan werken. De organisatoren mogen weer terug blikken op een zeer geslaagd festival en velen kijken nu al uit naar Paal Op Stelten 2014.
Walter Vanheuckelom en Agnes Celis: Verslag, foto’s en filmpjes
