Als we ’s ochtends wakker worden in de tent schijnt de zon al volop, ook vandaag lijkt het weer een warme dag te gaan worden. Blijkbaar zijn de weergoden, dit in tegenstelling tot vorig jaar, ons zeer goed gezind. Na het ontbijt snel douchen, als je net even te laat gaat staat er een rij van hier tot Tokyo. Dour Editie 2012 ging te boek als een van de natste in haar geschiedenis, ik denk zomaar dat dit jaar het een van de warmste gaat worden. Het terrein is nu al veranderd in één grote zandvlakte.
Als eerste lopen we naar de persruimte. Daar worden eventuele last minute wijzigingen in de line-up bekend gemaakt, het zou toch wel heel jammer zijn als we op een band staan te wachten die niet komt. Helaas gebeurd het nogal eens dat een band ineens afzegt, gelukkig heeft Dour een ijzersterke organisatie die ervoor zorgt dat deze “gaten” in de programmering snel worden gevuld.
Ook vandaag staan er weer een groot aantal bands op het programma. De eerste bands beginnen al om 13:00 uur, onze fotografe rent heen en weer om ze op de gevoelige (digitale) plaat vast te leggen. De eerste die op mijn verlanglijstje staat is Danko Jones. Over Danko bestaat geen twijfel, hij is Rock ’n Roll. Sinds eind jaren ’90 geeft de van oorsprong Canadese rocker weer wat Rock ’n Roll hoort te zijn. Danko’s stijl is te plaatsen in de muziek van Thin Lizzy en AC/DC. Hun populariteit is groot in West Europa, dit in tegenstelling tot hun thuisland. Danko Jones bestaat uit Danko Jones (zang/gitaar), John Calabrese (aka JC; bass), en Dan Cornelius (drums). Danko Jones zorgt voor een enorme publiekelijke toestroming, vele fans gaan uit hun dak. Iemand in het publiek is van mening dat de zanger teveel staat te praten, en roept dat hij op moet schieten. Danko kijkt verbaasd en reageert met “Ik ben een band begonnen om de baas te kunnen zijn, wordt ik nu even door iemand gesommeerd om verder te spelen”. Maar goed, het optreden stond in ieder geval als een huis, het had van mij nog wel even mogen doorgaan.
Na een uurtje pauze voor mij stond na Danko Jones de band Hatebreed op het programma. Gisteren vertelde ik jullie dat ik veel van de bands die op Dour zullen optreden niet of nauwelijks ken, Hatebreed is er een van. Het grappige is dat de Amerikaanse band al ruim 20 jaar actief zijn in de metal/hardcore scene. In 2004 werden ze zelfs genomineerd voor een Grammy Award, dit voor de single ‘Live for This’. De band, bestaande uit Jamey Jasta (zang), Wayne Lozinak (gitaar), Frank Novinec (gitaar), Chris Beattie (bass), en Matt Byrne (drums) laat de Dour-weide ontploffen. Metal/hardcore is niet mijn ding, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik goed verrast ben door hun muziek, klasse!
De volgende band die nu hun kunsten gaan vertonen is Mark Lanegan. Mark is geen kleine jongen in de muziekwereld, de 47-jarige rockmuzikant en singer-songwriter werkte al samen met niemand minder dan Kurt Cobain. Ook was hij te horen op het album ‘Rated R’ van de Queens of the Stone Age, om vervolgens deel uit te gaan maken van de band. Solo doet hij het ook zeer goed, eind dit jaar brengt hij zijn 8e studio album uit getiteld ‘Imitations’. Lanegan staat bekend als niet een van de vrolijkste, maar met zijn diepe stem laat hij het publiek, dat ook hier goed vertegenwoordigd is, genieten van zijn muziek. Voor ons is dit de afsluitende act van deze wederom zeer warme en geslaagde Dour dag, op naar de tent en dag 3 van dit nu al geslaagde Dour festival.
Mijn laatste act voor dag 2 van Dour zijn The Vaccines, zij staan net als Danko Jones en Hatebreed op het podium The Last Arena. Klokslag 23:00 uur trappen zij hun optreden op Dour af. De band bestaat pas sinds 2010, in hun korte bestaan zijn ze uitgegroeid tot een zeer succesvolle act en een graag geziene gast op de diverse festivals. De Britse indie rock band, onder leiding van van Justin Young, maakt muziek vergelijkbaar met The Ramones, The Strokes, Interpol en The Jesus and Mary Chain. Dat de band succesvol is blijkt aan de voorprogramma’s die ze hebben mogen verzorgen voor grote bands als onder andere The Rolling Stones, Red Hot Chili Peppers, en Muse. Ook op het Dourpodium weet Justin Young en de zijnen een groot publiek te trekken met een schitterend optreden. Voor ons is dit de afsluitende act van deze wederom zeer warme en geslaagde Dour dag, op naar de tent en dag 3 van dit nu al geslaagde Dour festival.
