Op 4 mei schreef Maxazine dit artikel over een nieuw te verschijnen album van de Nederlandse René van Commennée alias Mr. Averell. Uiteraard willen we jullie geen recensie onthouden van deze bijzondere muzikale verkenningstocht waarbij Van Commenée medewerking kreeg van Mike Garson (D. Bowie, Smashing Pumpkins), Lene Lovich, David Jackson (VDGG, P. Gabriel), John Ellis (The Vibrators, The Stranglers, P. Gabriel, P. Hammill), Judge Smith (VDGG), Hugh Banton (VDGG), Stuart Gordon (P. Hammill, P. Gabriel, Massive Attack), Ninca Leece, Willem Tanke, Martijn Alsters, Tammo Heikens, Dyane Donck (Daisy Bell) en Lisa Weiss.
Opvallend is het aantal namen van mensen die iets te maken hebben dan wel hadden met VdGG (Van der Graaf Generator) en/of Peter Hammill. Dat hoor je ook terug op deze cd. Dit progressieve album zal door de meeste VdGG-fans ook zeker worden gewaardeerd, al moet wél worden gezegd dat de stem van Van Commenée het niet haalt bij die van Peter Hammill.
Van Commenée werkt normaal als percussionist, performer van elektronische muziek en sound design. Samen met pijporgelmeester Willem Tanke en MIDI-wind-controller/fluitist Martijn Alsters vormt hij het trio The Art Of Doing Nothing en in de jaren zeventig en tachtig zong hij in een aantal Nederlandse rockbands maar dat is heel andere koek dan wat Mr. Averell brengt.
Dit tweede album van Mr. Averell heet’Gridlock’ en is een reis vol avontuur en uitspattingen. De intro ‘Lock’ van 41 seconden maakt meteen duidelijk dat we hier niet te maken hebben met een stuk doorsnee muziek. Dat was ook niet te verwachten gezien de bovenstaande namen.
De nummers waarop Lene Lovich het vocale voor haar rekening neemt vind ik, zeker in combinatie met de saxofoon van David Jackson, een geslaagd experiment. Eigenlijk geldt dat wel voor dit hele project. Het is een combinatie van “hele andere liedjes en muziek”. Je moet er even aan wennen, maar eenmaal bezonken wordt het tijdloos en steeds indrukwekkender.
De mix van de diverse instrumenten en de artiesten die ze bespelen maakt van ‘Gridlock’ een uniek album. Het vijfde nummer op de cd, ‘Boxes’ geeft Hugh Banton de gelegenheid zich eens lekker uit te leven op zijn orgel. Heerlijke progrock is het resultaat, al concludeer ik ook hier dat de stem van van Commenée niet brengt wat ik had gehoopt. Ik zou dit nummer wel eens willen horen uit de keel van Peter Hammill, zeker weten dat het lied meer power en beleving zou hebben. En dan heb ik het nog niet over het duidelijk aanwezige Nederlandse accent in het Engels van van Commenée.
Het is dan ook verbazend om te constateren dat we in de titelsong ‘Gridlock’, nummer negen op de cd, een heel andere Van Commenée te horen krijgen. In combinatie met de stem van Lene Lovich klinkt zijn stem opeens krachtig, diep en pakkend. Alsof hij sterker wordt door de tegenpool die Lovich is.
Op het nummer erna, ‘Sightseeings’ ligt misschien mede door het vorige nummer zijn stem plotseling beter in het gehoor dan de nummers vóór ‘Gridlock’. Alsof je even ruzie hebt gemaakt met Mr. Averell, het daarna hebt uitgepraat en vervolgens onder het genot van een drankje de beste vrienden bent geworden.
De rest van de cd beluister ik vervolgens als in trance en het is mij allang duidelijk dat dit album een plek in mijn cd- kast krijgt waar ik ‘m gemakkelijk terug kan vinden. Zoals gezegd: ‘Gridlock’ is een avontuur. Een avontuur dat niet door iedereen zal worden aangedurfd. Maar voor de waaghalzen onder ons die houden van niet alledaagse, onvoorspelbare muziek: Geniet! (8/10) (Gonzo Multimedia)