Als ik op zaterdagavond met zon 20 andere mannen in de schouwburg ga zitten voel ik me toch een beetje ongemakkelijk. De schouwburg zit vol met vrouwelijke bezoekers en helaas maar een enkele man. Dat is toch jammer, want juist voor de mannen zou dit een goede humoristische les zijn!
Als het zaallicht dooft worden we verwelkomt met een aantal ludieke feiten over de overgang. Vooral de vrouwelijke bezoekers liggen vrij snel in een deuk. Je zou denken dat het een beetje gênant is om over de overgang te praten in een volle theaterzaal, maar dat wordt vrijwel direct de grond in geboord door Hymke de Vries. Ze speelt een scene waar ze als conducteur in de trein een opvlieger beleeft, het is alleen jammer dat het een beetje cliché en ingestudeerd aanvoelt waardoor het niet lekker spontaan is. Vanuit deze ‘One Girl Show’ wordt er een soepele overgang gemaakt waarin we kennismaken met de 3 lady’s on stage van deze avond.
Op basis van de 3 fases van de overgang vertolken ieder van de drie dames een eigen fase. Anousha Nzume vertegenwoordigt de pre-menopauze, Hymke de Vries de menopauze en Nelleke van de Krogt de postmenopauze. Op basis van herkenbare scenes, eigen ervaringen en geslaagde interacties worden alle fases uitgedund. Zo speelt Anousha een zeer herkenbare situatie tussen moeder en dochter waarbij de moeder te jong gekleed naar een 40Up feest wil gaan. Met uiteraard een fikse discussie als gevolg! Maar ook Nelleke laat zich meerdere malen van haar humoristische kant zien. Aan het eind van de avond mag namelijk iedere vrouwelijk theaterbezoeker meedoen met een Tantra oefening. Hierin mogen ze zich voorstellen dat ze onder een opvlieger focussen op een amandel in hun vagina; Die ze dan, gedurende de opvlieger, langzaam pellen.
In anderhalf uur bereiken de dames van Hormonologen erg veel bij het publiek. Er wordt geleerd, gegruweld en vooral: gelachen! Toch weet Anousha ook de hele zaal stil te krijgen wanneer ze een gevoelig verhaal deelt over haar overleden moeder. Ook bij verhalen over kanker en baarmoederverwijdering valt de zaal stil, de overgang is niet niets. En dat blijkt wel als er herkenbare symptomen worden besproken zoals bijvoorbeeld: droge vagina’s, nachtzweet, opvliegers, haargroei en slapeloosheid. Het reactiegehalte in de zaal is hoog, waardoor er een gemoedelijke sfeer ontstaat. Een beetje vrouwen onder elkaar.
Dat blijkt ook wel na afloop in de foyer waar tot in de late uurtjes word geborreld. Toch willen de dames een standpunt zetten met deze voorstelling. De overgang hoort er bij en we moeten het er maar gewoon mee doen. Toch is er volgens Nelleke, Anousha en Hymke een remedie wat ook meteen het slotlied van de voorstelling is: ‘Neem een hondje, een hondje, een hondje voor de troost, die jou aan een lijntje door het boze leven loodst’