De hoekstenen van de Britse electronische muziek OMD, beter bekend als Orchestral Manouvres in the Dark hebben sinds 8 april een nieuw album uit. ‘English Electric’, geschreven, opgenomen en gemixt door de band zelf, Andy McCluskey en Paul Humphreys, is een 12 tracks tellende brief aan technologie, de ruimte, liefde en een grote comeback voor de band wiens uit 1980 daterende hit ‘Enola Gay’ te horen was tijdens de openings ceremonie van de vorig jaar gehouden Olympische Spelen. Niemand minder dan Karl Bartos (Kraftwerk) heeft zijn medewerking verleend aan het nieuwe album van OMD.
Hun debuutalbum ‘Orchestral Manouvres in the Dark’ verscheen in 1980, al snel opgevolgd door ‘Organisation’. De single ‘Enola Gay’ was in Europa een enorme hit, behalve in Nederland, ondanks inspanningen van Veronica. Hun echte doorbraak kwam in 1981 met het intussen legendarische album ‘Architecture and Morality’, waarvan ‘Joan of Arc (Maid of Orleans)’ in veel landen op de eerste plaats van de hitparades terecht kwam. Daarna volgden de albums ‘Dazzle Ships’ (1983), ‘Junk Culture’ (1984), ‘Crush’ (1985) en ‘Pacific Age’ (1986). na een groot aantal hits als ‘Locomotion’, ‘So in Love’ en ‘Forever Live and Die’ werd het in 1986 stil rond de band.
Andy McCluskey ging alleen verder onder de naam Orchestral Manouvres in the Dark en bracht enkele albums uit. Na in 2006 aangekondigd te hebben weer in de originele bezetting bijeen te komen startte ze in 2007 een tour genaamd naar hun succesvolste album ‘Architecture and Morality’. In 2009 gaven ze een eenmalig optreden samen met The Royal Liverpool Philharmonic Orchestra en verzorgden 21 optredens tijdens de Night of the Proms in Antwerpen, Arnhem en Rotterdam. In 2010 brachten ze het album ‘History of Modern’ uit waarmee ze bewezen volledig terug te zijn.
Na het beluisteren van ‘English Electric’ kan ik maar één conclusie trekken ……. fenomenaal!, wat een super goed album! Het uit 2010 daterende ‘History of Modern’ bracht Andy McCluskey en Paul Humphreys na 20 jaar weer bij elkaar, de opvolger is meer een mooie collectie van nummers die zomaar uit de periode van de vroege tot midden jaren tachtig zouden kunnen komen. De invloed van Kraftwerk is duidelijk te horen in de nummers ‘The Future Will Be Silent’ en ‘Kissing The Machine’, dat op zichzelf een remake is van de uit 1993 daterende samenwerking tussen Andy McCluskey en Karl Bartos. Humphreys’ partner Claudia Brucken – bekend van de Duitse band Propaganda – is als achtergrondzangeres te horen.
Met de single ‘Metroland’ gaat Orchestral Manouvres in the Dark terug naar hun ‘Architecture & Morality’ periode en ‘Dresden’ doet denken aan nummers als ‘Messages’ en ‘Enola Gay’. Lekker denderende bassen, stil zitten gaat je echt niet lukken bij ‘Metroland’. ‘Helen of Troy’ doet je denken aan OMD’s grootste hit ‘Joan of Arc’ (Maid of Orleans), wat mij betreft een van de betere nummers van ‘English Electric’. ‘Stay With Me’, ook weer een nummer waarin je het onmiskenbare 80’s geluid van OMD terug hoort komen. Een ding is zeker, ‘English Electric’ overstijgt wat mij betreft ‘History of Modern’, Orchestral Manouvres in the Dark laat met dit nieuwe album horen het nog zeker niet verleerd te hebben. Conclusie: een album dat de oudere fans maar ook een nieuwe generatie zal aanspreken. Een absolute aanrader! (9/10)(BMG/100% Records)
Tracklisting ‘English Electric’:
1. ‘Please Remain Seated’
2. ‘Metroland’
3. ‘Night Café’
4. ‘The Future Will Be Silent’
5. ‘Helen of Troy’
6. ‘Our System’
7. ‘Kissing The Machine’
8. ‘Decimal’
9. ‘Stay With Me’
10. ‘Dresden’
11. ‘Atomic Ranch’
12. ‘Final Song’