Vrijdagochtend 08.15, mijn dochter verlaat het huis als laatste om naar school te gaan. Zodra zij door haar vriendinnetje is opgehaald spring ik de auto in om richting Oisterwijk te gaan. Samen met een vriend, Bas genaamd (tsja, je verzint het niet) gaan we een roadtrip houden richting het zuidwesten van Duitsland. Om precies te zijn, Frauenau, een dorp nabij de Tsjechische grens met een inwonersaantal van 2773 inwoners.
Het is 08.45 wanneer ik bij Bas aankom en de stemming zit er direct in. 2 punkrockers die eens gek gaan doen voor een goed doel en 2 dagen een band gaan zien waar ze al decennia fan van zijn. Boysetsfire speelt 2 dagen in de lokale gymzaal om hulp te bieden aan een klein jeugdhonk in een dorp verderop, Zwiesel genaamd. Deze locatie blijkt een punk/hardcore bolwerk te zijn sinds de 80-er jaren, allerlei bekende bands spelen er of hebben er gespeeld. De gemeente moet deze locatie noodgedwongen sluiten, er is geen geld meer om de jaarlijkse kosten op te brengen. Waar een hechte gemeente dan toch groot in kan zijn, alle vrijwilligers, bestuur en lokale jeugd hebben er alles aangedaan om het jeugdhonk open te houden. Een van de initiatieven was het aantrekken van de bekende Post Hardcore band, Boysetsfire.
Wanneer we om 16.45 aankomen op de plaats van bestemming merken we pas hoe dit weekend gaat worden. De totale beneden verdieping van een Gasthoff is van ons… inclusief sauna. Goed.. uitpakken, opfrissen en eten.
20.00 uur en de zaal gaat open, de vrijdagavond is vooraf al uitverkocht. Over de 500 man staan hutje mutje in de gymzaal te wachten op het voorprogramma, Bridges Left Burning. Daar zijn er meer van, deze komt echter uit het gebied Frauenau zelf. Het 5 koppige gezelschap speelt een cross tussen punk en hardcore die fijn te beluisteren is, melodieus, rauw en fris. Onbezonnen is het juiste woord, ze lieten het gebeuren en dat deden ze zeer goed. Als ze de trip willen maken zou ik menig Hardcore festival in Nederland deze band aanbevelen.
Na een speech van de opperbestuurder van het jeugdhonk volgt een bekend klinkende intro voor mij. Ik heb Boysetsfire voor het eerst in Dongen gezien omstreeks 1998 en ben sindsdien liefhebber van de muziek. Een mix van Hardcore, Post, Punk en melodie maken deze band een unieke vertoning. 1 uur en 45 minuten lang gaat het helemaal los, ik kan niets anders er van maken dan dat Nathan (zanger) en consorten er helemaal voor gaan. Alle bekende nummers worden gespeeld gevolgd door wat nummers van de nieuwe cd. Het is niet alleen een concert voor hen, zij zijn erg betrokken bij de situatie. Een t-shirt is speciaal voor dit weekend gemaakt en men spoort het publiek aan om vooral dit shirt te kopen. Na afloop van het optreden komt de band het publiek in en neem de tijd om met iedereen een praatje te maken en op de foto te gaan.
Zaterdag verloopt niet veel anders dan vrijdag met uitzondering van de dagindeling. Na een trip naar Passau en het nuttigen van weer wat biertjes wederom genieten van een heerlijke avond vol muziek. Mooi was het om te merken dat Boysetsfire niet de exact zelfde set ging spelen maar hier en daar wat veranderingen bracht.
De terugrit naar Nederland was lastig… maar met de juiste muziek uit de speakers hebben we de 850 km weer in 7 uur volbracht.