Colin Benders. a.k.a. Kyteman behoeft amper introduktie. In 2009 brak hij door met zijn met zijn debuutalbum The Hermit Sessions en het was vooral de indrukwekkende live uitvoering met het voor dat project in het leven geroepen Kyteman ’s Hip-Hop Orchestra die voor grote triomfen zorgde. In die samenstelling won Kyteman zo ongeveer alle prijzen die er te winnen zijn en stond hij op alle grote poppodia. Vervolgens besloot hij het orkest op te heffen om zich volledig te kunnen concentreren op Kytopia. In 2011 haalde hij het orkest weer bij elkaar en met wat wijzigingen in de bezetting startte hij een nieuw project, Kyteman Orchestra, dat meer in de richting van klassiek ging en dat resulteerde in de release van album The Kyteman Orchestra in maart 2012.
Vanavond staat Kyteman Orchestra voor de 2e avond op rij in Patronaat Haarlem. De eerste show was dermate snel uitverkocht dat een 2e werd ingepland, en ook die is vanavond uitverkocht. De geplande start om half negen wordt wat uitgesteld. Maar goed ook, het zou jammer zijn als een deel van het publiek dat in een honderden meters lange rij voor de deur stond te wachten er niet vanaf het begin bij zou kunnen zijn. Nadat het podium in steeds meer rook is gehuld verschijnt het orkest, 18 man/vrouw sterk en het koor.
Zoals een goed dirigent betaamt wacht Kyteman op stilte in de zaal om vervolgens het startsein te geven voor een prachtige bombastische opening. De sfeer is prima, wat nog eens door Colin zelf wordt benadrukt als hij meldt dat ze gisteravond twee en een half uur hebben gespeeld, dat bij het orkest het enthousiame over de ontvangst in Patronaat gisteren nog niet is gezakt en dat we dus een lange avond tegemoet mogen zien. De set is een mooie mix van de nieuwe klassieke composities, een enkele jam, en de hip-hop van het eerdere project, waarvoor geregeld de rappers het podium betreden.
Het publiek is enthousiast, maar ook respectvol, en bereid volledige stilte in acht te nemen bij de meer ingetogen delen. Als Kyteman dan aankondigt dat van de set helaas nog maar 2 nummers resteren lijkt dat nog wat vroeg. Het publiek is nog lang niet klaar om er een punt achter te zetten. Als het orkest terug komt voor een encore is dat niet voor een paar toegiften, maar voor een jam van bijna een uur. Waarmee de belofte van twee en een half uur alsnog wordt waargemaakt. Gelukkig, want het is heel moeilijk om genoeg te krijgen van een verzameling zulke getalenteerde muzikanten die zo overduidelijk plezier hebben in de samenwerking en genieten van de warmte van het publiek.
