Het concept van de Soundclash, een muzikale battle tussen bevriende rivalen die qua stijl weinig overeenkomsten vertonen, is een oorspronkelijk Nederlands idee. Met de overname door Red Bull is het geexporteerd naar veel landen. Van de VS, Zwitserland, Polen, België tot zelfs India aan toe (met klinkende namen, waaronder Snoop Dogg, CeeLo Green, The Roots, The Ting Tings, Erykah Badu, Nobody Beats The Drum, Moke en Pete Philly & Perquisite). Onlangs, in maart van dit jaar nog, speelde De Jeugd Van tegenwoordig tegen Triggerfinger, in de Lotto Arena in Antwerpen. Een battle die ze uiteindelijk met 4-3 verloren.
De laatste keer dat de Soundclash in Nederland werd georganiseerd zat het meer in de jazz-hoek, toen in april 2009 New Cool Collective het opnam tegen Nobody Beats The Drum. Vanavond is de Soundclash weer terug in Nederland na een pauze van 3 jaar, en gaat De Jeugd Van Tegenwoordig de strijd aan met Go Back To The Zoo. Rap tegen Indie-rock.
De Jeugd van Tegenwoordig is meteen vanaf hun doorbraak met ‘Watskeburt?’ in 2005 succesvol gebleven. Ze hebben inmiddels 3 Cd’s op hun naam staan waarvan de laatste ‘De Lachende Derde’ dateert van eind 2010. Go Back To The Zoo is begonnen in 2008. Wapenfeiten zijn singles ‘Electric’ en ‘Beam Me Up’ (dat nummer is ook in een Nike reclame gebruikt), geregelde optredens in De Wereld Draait Door en een prima live reputatie. In april van dit jaar hebben ze hun tweede CD ‘Shake A Wave’ uitgebracht.
Het strijdperk is de Heineken Music Hall. Voor de gelegenheid is de zaal voorzien van 2 tegenover elkaar opgestelde podia, met daartussen de DJ, en de catwalk voor de Master Of Ceremony (Dennis Weening). De winnaar wordt bepaald door het enthousiasme van het publiek via de decibel-meter die boven Dennis’ hoofd hangt.
Als WARMING UP bijt Go Back To The Zoo het spits af met een 3 eigen nummers, waarbij uiteraard ‘Hey DJ’ niet ontbreekt. Waarna De Jeugd van Tegenwoordig de band dankt voor het ‘voorprogramma’ en 3 van hun eigen nummers speelt. Na o.a. ‘Watskeburt?’ zijn ze aardig opgewarmd. Het publiek ook overigens, dus is het tijd om de battle te beginnen.
In de eerste ronde, THE COVER, is 1 punt te verdienen, en moeten beide partijen een nummer van een ander in hun eigen stijl coveren. De keuze is gevallen op ‘Going To Ibiza’ van de Vengaboys. Dat ligt ver van het eigen repertoire voor beiden en zet de toon voor de avond. Het publiek maakt het meest lawaai voor Go Back To The Zoo, dus na 1 ronde is de stand 1-0.
In THE TAKE OVER moeten ze ieder 2 van hun eigen nummers starten, die halverwege door de tegenpartij moeten worden overgenomen. In dit onderdeel zijn 2 punten te verdienen. De Jeugd van Tegenwoordig neemt in geheel eigen stijl Go Back To The Zoo’s ‘Smoking on the Balcony’ over, en GBTTZ op hun beurt ‘Sterrenstof’ van De Jeugd. Waarna De Jeugd wordt getrakteerd op ‘Beam Me Up’ en in ruil daarvoor ‘Shenky’ teruggeeft. Ook deze ronde is voor Go Back To The Zoo. De stand is daarmee 3-0, maar de strijd is nog lang niet gestreden want met het volgende onderdeel zijn 3 punten te verdienen.
In THE CLASH wordt ze namelijk gevraagd om ieder 3 eigen nummers te spelen. Niet in hun eigen vertrouwde stijl, maar in de stijl die alleen de DJ vooraf weet. En zo worden we verrast met rock en rap in KERST stijl, in ELECTRO uitvoering en als SCHLAGER. Een onderdeel waarin we de Kerstman zien meespelen bij Go Back To The Zoo, De Jeugd er niet voor terugdeinst om ‘Last Christmas’ van Wham op te pakken, en later een ware polonaise door de zaal gaat als GBTTZ’s Electric ineens ‘So Elektrisch’ blijkt te kunnen worden. 3 punten voor De Jeugd, en de stand is 3-3.
De beslissing gaat dus vallen in het laatste onderdeel, THE WILDCARD, waarin ieder een ‘mystery guest’ mag uitnodigen om de laatste klap uit te delen. Groot is de hilariteit als Willie Wartaal aankondigt dat De Jeugd erin is geslaagd om ‘de Maradona van de Nederlandse popmuziek’ hiervoor te strikken en Vader Abraham vergezeld door een paar smurfen zich bij ze voegt. Een waarlijk historisch moment waarin we Vieze Fur, Faberyayo en Willie Wartaal horen bevestigen dat ze prima door een waterkraan kunnen, en waarin de Vader het publiek in vele talen ‘Lala Lalalalalalalala’ laat meezingen.
Go Back To The Zoo vraagt vervolgens Pablo van de Poel, gitarist van DeWolff, om zich bij hen te voegen om samen hun eigen ‘Summer Ends’ (van album ‘Shake A Wave’) te spelen. Het publiek gaat uit zijn dak, zeker als frontman Cas Hieltjes meldt ‘ik wil bij jullie zijn’, naar voren loopt en aan een crowd surf begint. Een nat spektakel waarbij de ene na de andere bierfontein hem om de oren (en niet alleen zijn oren) vliegt.
Go Back To The Zoo wint deze laatste ronde krap (met 87 tegen 86 dB), en mag zich dus de winnaar van deze Soundclash noemen. Verdiend denk ik, hoewel gezegd moet worden dat Go Back To The Zoo wel erg dicht bij zichzelf is gebleven en het zichzelf daarmee minder moeilijk heeft gemaakt dan De Jeugd Van Tegenwoordig die qua humor en originaliteit wat mij betreft hun meerdere waren. Champagne spuit in het rond, en als toegift van de winnaar krijgen we opnieuw ‘Electric’ te horen, met WILDCARD-verrassing Pablo als extra gitarist.
De Red Bull Soundclash keert terug in 2013. Ik kijk er naar uit.
