De in Schotland geboren, maar in Londen opgegroeide, Greg Holden zocht zijn geluk op Youtube en scoorde wereldfaam in Nederland met de hit uit het Serious Request huis: ‘The Lost Boy.’ Het nummer werd zoveel aangevraagd dat Greg over werd gevlogen om een live optreden te geven in het huis. Geïnspireerd door Bob Dylan brengt Greg Holden diepzinnige teksten met een Damien Rice achtig poëtische stijl.
Vanavond staag Greg in het Paard van Troje, dat bij uitzondering niet is uitverkocht, met support act Leila Broussard. Leila is een tenger klein meisje dat nog zoekt naar de goedkeuring van het publiek, daardoor ratelt ze tussen haar liedjes door en door. ‘Are you guys excited to see Greg, yeah we’ve been friends for a long time now so it’s, omg I have those shoes too, well it’s an honor to work with him.’ Het publiek weet in het begin niet zo goed wat ze met haar aan moeten, maar Leila gaat stug door en langzaam went het Haagse publiek aan de Amerikaanse schone. De onhandige charme van Leila is uiteindelijk de redder van haar optreden, want haar nummers zijn weinig bijzonder, met uitzondering van ‘Hipster Bitch’ wat naar mijn idee echt een prachtig en geniaal nummer is.
Als de band van Greg het podium op komt zien we Leila daar weer staan, ze is niet alleen het voorprogramma maar mag ook mee spelen met liedjes van Greg. Waar de liedjes van Greg op cd rustig zijn schrik je even als de drummer inzet. Het is nog net niet hard te noemen maar wel even aanpassen aan hoe we de man kennen. En ik moet zeggen, geen slechte keuze. Waar de cd na een tijdje best saai kan worden is Greg live een echte rocker. Een echte rocker met enorme charme, in no time heeft hij het vrouwelijk publiek voor zich gewonnen en staan ze kwijlend vooraan. En de mannen vinden het niet erg en laten het gebeuren, ja, Greg heeft Den Haag in z’n zak. Greg heeft sinds zijn hit in Nederland niet stil gezeten, er zijn nieuwe nummers, catchy, maar weinig vernieuwend. Dat is helemaal niet erg, de nummers blijven meteen hangen en je voelt de hit potentie er van af druipen, de nummers zijn gevoelig en toch stoer genoeg.
Aan het einde van de avond loop ik het Paard van Troje uit met een totaal ander idee dan ik er in ging, ik verwachte een middelmatig artiest met een hitje maar kwam terug met een hit machine. Greg zal nooit mijn favoriete artiest worden, maar in her genre dat hij bedient is hij zeker een van de betere. Succes Greg!
Foto´s (c) Yuri Saalberg, archief Maxazine.nl