Het tweede album van Great Eyeballs in de cd-speler. Niet eerder van hen gehoord moet ik bekennen, maar dat is wel vaker zo bij een album van de duizenden bandjes die alleen al in Nederland rondzwerven. En die onbekendheid is zeker geen desinteresse, want door de jaren heen heb al eerder menigmaal gemerkt dat juist die onbekendere bandjes en artiesten vaak van grotere klasse zijn dan de zoveelste Marco Borsato, Michael Jackson of Madonna. Het is alleen vaak het commerciële en de marketing die een artiest bekender maken bij het grote publiek.
Bij Great Eyeballs is dat wederom een bevestiging dat de marketing vaak onterecht is. Juist de minder commerciële artiesten hebben vaak de elementen en muziek die vele malen interessanter is dan de zoveelste top 40 hit. Great Eyeballs is daar het bewijs van. ‘Elektric Disco Jazz’ is een verzameling tracks, die veelal heerlijk in het gehoor liggen. Funky tunes en jazzy loops nemen je in een soms zweverige bui mee naar uitgestrekte muzikale velden, die dromerigheid afwisselt met energieke dans.
Op een Beatles-cover (‘Julia’) en een arrangement van Thelonius Monk’s ‘Round Midnight’ na brengt Great Eyeballs een reeks beats die niet zouden misstaan op een North Sea Jazz, maar evenmin op de maandelijkse ‘Remember the disco’-feestjes in de diverse graanschuren door het gehele land. Toegegeven, die eerder genoemde ‘Julia’ zal waarschijnlijk een persoonlijke favoriet zijn geweest en ook ‘Country Stroll’, het zijn kleine vraagtekens op het album. Muzikaal sterk, maar totaal niet passend in het geheel op ‘Elektric Disco Jazz’. Goed, we zullen het daarbij laten, want over het algemeen loopt het album als een trein. Een sneltrein welteverstaan, want ‘Elektric Disco Jazz’ is geen plaat om rustig bij te blijven zitten.
Het basspel van bassist Udo Pannekeet (zie ook: Ingeborg Helder – Light Interchange), het zweverige toetsenspel van Berthil Busstrade weepende gitaarriffs van Tim Langendijk en het Phil Gould-achtig strakke drumwerk van Marc Schenk, het geheel staat en valt vaak bij de zwakste schakel. Die zwakke schakel is op ‘Elektric Disco Jazz’ niet echt te vinden. Het is fijn dat Nederland weer eens een degelijke fusion-groep heeft weten voort te brengen. Onduidelijk waarom de grote jazz-festivals Great Eyeballs nog niet hebben weten te ontdekken. (8/10) (The Sand Records)