Afgelopen zondag zou de zanger over wiens Legendary Album ik het vandaag ga hebben 80 jaar geworden zijn. Over deze country ster hoef ik weinig te vertellen. Wie kent zijn grote hits als 'Folsom Prison Blues', 'Ring Of Fire' en 'A Boy Named Sue' niet. Deze keer in Legendary Albums …. het met drie keer platina bekroonde 'At Folsom Prison', door Johnny Cash.
'At Folsom Prison' is een live album en het 27e album van Country legende Johnny Cash, uitgebracht op het Columbia Records label in mei 1968. Sinds zijn uit 1955 daterende nummer 'Folsom Prison Blues' uitgebracht werd, raakte Cash geïnteresseerd om in een gevangenis op te treden. Zijn idee werd pas in 1967 uitgevoerd, na diverse wisselingen van leiding bij Columbia Records ervoor zorgde dat Bob Johnston de leiding kreeg over het produceren van Cash zijn muziek. Cash had recentelijk zijn drugsprobleem overwonnen en was op zoek naar een manier om ervoor te zorgen dat zijn carriére de lift in ging. Ondersteund door June Carter, met wie hij later dat jaar in het huwelijk trad, gaf Cash op 13 januari 1968 twee optredens in de Folsom State gevangenis in Californië.
{slide=Johnny Cash – 'Dark As A Dungeon'}http://www.youtube.com/watch?v=rYOPBy2hysc{/slide}
Tevreden over de goede ontvangst van het concert, begon hij ook optredens in diverse andere gevangenissen te geven, waaronder dus Folsom in 1966. Een paar jaar na het bereiken van commercieel succes van nummers als 'I Walk the Line', 'Understand Your Man' en 'Ring of Fire', begon de populariteit van de zanger af te nemen. Dit was een groot deel te wijten aan zijn toenemende afhankelijkheid van de drugs. In 1967 zocht Cash hulp voor zijn escalerend drugs probleem, toen tegen het einde van dat jaar zijn probleem onder controle was zocht hij een manier om weer in de spotlights te komen. Toen Bob Johnston bij Columbia de plaats overnam van Frank Jones en Don Law zag Cash zijn kans en opperde het idee om een live album op te nemen in een gevangenis.
{slide=Johnny Cash – 'The Long Black Veil'}http://www.youtube.com/watch?v=pWHejK5eG1U{/slide}
Johnston was zeer enthousiast en een groot voorstander van het concept en belde toen met twee gevangenissen, San Quentin en Folsom, Folsom reageerde als eerste. Cash en June Carter (foto) betrokken een kamer in het El Rancho Motel in Sacramento, Californië. Later werden ze vergezeld door de Tennessee Three, Carl Perkins, The Statler Brothers, Johnny's vader Ray Cash en producent Johnston. De mannen reperteerden twee dagen wat voor hun een zeldzame gebeurtenis was. Soms met twee of meer nummers in varierende samenstelling. Een in een aangrenzende zaal gehouden modeshow bracht wat afleiding, en tijdens de sessies gehouden op 12 januari bracht de toenmalige gouverneur van Californië Ronald Reagan hun een bezoek en moedigde ze aan.
{slide=Johnny Cash – 'Greystone Chapel'}http://www.youtube.com/watch?v=udDNtOf_wrM{/slide}
'Greystone Chapel', een lied te leren geschreven door gevangene Glen Sherley en nam het ook zelf op, waarna hij het doorspeelde naar Pastoor wie regelmatig de gevangenen bezocht in Folsom. Op 13 januari reisde de band naar Folsom voor een ontmoeting met Los Angeles Times schrijver Robert Hilburn en Columbia fotograaf Jim Marshall, die werden betaald om het album voor de liner notes te documenteren. Cash besloot om twee optredens te geven, een om 9:40 uur en een om 12:40 uur. Dit voor het geval het eerste optreden niet naar zijn zin was. Na aangekondigd te zijn door MC Hugh Cherry, wie de gevangenen aanmoedigde om te reageren op Cash zijn optreden, betrad Carl Perkins het podium. Perkins vertolkte zijn hit 'Blue Suede Shoes', gevolgd door the Statler Brothers met hun nummer 'Flowers on the Wall' en het standaard country nummer 'This Old House'.
{slide=Johnny Cash – '25 Minutes To Go'}http://www.youtube.com/watch?v=mLsjCLF_CtM{/slide}
MC Hugh Cherry kwam weer op en instrueerde de gevangenen dat ze niet eerder mochten juigen alvorens Cash zich had voorgesteld. Cash opende beide shows met een versie van 'Folsom Prison Blues' en verder bevatten de shows veel nummers over het gevangenisleven waaronder 'The Wall', 'Green, Green Grass of Home', en '25 Minutes to Go'. Ook zong hij liedjes over wanhoop, zoals het Merle Travis nummer 'Dark als Dungeon'.'Na 'Orange Blossom Special' zong Cash ook nog een paar "slow, ballad-type songs", waaronder 'Send a Picture of Mother' en 'The Long Black Veil', gevolgd door drie nummers van zijn album 'Everybody Loves A Nut': 'Dirty Old Egg-Sucking Dog', 'Flushed from the Bathroom of Your Heart', en 'Joe Bean'.
{slide=Johnny Cash – 'Orange Blossom Special'}http://www.youtube.com/watch?v=Q0aRbGkk56I{/slide}
Voor een paar duetten betrad June Carter ook een paar keer het podium. Na een zeven minuten durende versie van 'The Legend of John Henry's Hammer' – van het album 'Blood, Sweat and Tears' – ging Cash het podium af en bracht June Carter (foto) een gedicht. Cash eindigde beide shows met Sherley´s ´Greystone Chapel´. Het tweede concert was niet zo goed als het eerste, waardoor er maar twee nummers – 'Give My Love to Rose' en 'I Got Stripes' – gebruikt werden voor 'At Folsom Prison'. Het duurde vier maanden na de shows eer het album gereleased werd. Ondanks het feit dat Cash' single 'Rosanna's Going Wild', wat nét voor de Folsom shows uitkwam, een grote hit was, nam Columbia niet de moeite om in 'At Folsom Prison' of in de single 'Folsom Prison Blues' te investeren. Dit was deels te wijten aan Columbia's plan om in plaats van country artiesten meer in popsterren te investeren.
{slide=Johnny Cash – 'Jackson'}http://www.youtube.com/watch?v=3lkYam4e_nE{/slide}
Desalniettemin kwam 'Folsom Prison Blues' op 25 mei 1968 de Billboard Hot 100 binnen, een week later bestormde het nummer ook de country hitlijsten. Het nummer kreeg een tegenslag door de aanslag op 5 juni 1968 op Robert F. Kennedy. Diverse radiostations stopten met het draaien van het nummer met als oorzaak het stukje macabere tekst "I shot a man in Reno/Just to watch him die". Vanwege het succes van het nummer vóór de aanslag, eistte Columbia dat Johnston het nummer zou remixen, zonder de macabere regel.
{slide=Johnny Cash – 'Green Green Grass Of Home'}http://www.youtube.com/watch?v=HkHEYB38vfg{/slide}
Ondanks hevige protesten van Cash werd de single aangepast en opnieuw uitgebracht. De nieuwe versie werd een succes, met een nummer één positie in de country charts en een top 40 notering in de nationale hitlijsten. Het succes van de single zorgde ervoor dat het album weer ging stijgen in de hitlijsten waardoor het op de eerste plek terecht kwam in de Top Country Albums hitlijst en de 13e plaats behaalde in de Pop Albums hitlijst, de voorloper van de Billboard 200. Toen in augustus 1968 het album al zo'n 300.000 keer over de toonbank gegaan was bereikte het twee maanden later de gouden status, dit voor meer dan 500.000 verkochte albums.
{slide=Johnny Cash – 'I Still Miss Someone'}http://www.youtube.com/watch?v=m1dLh30NxLA{/slide}
'At Folsom Prison' ontving zéér lovende reviews toen het uitkwam. Het succes van het album zorgde ervoor dat de carriére van Cash weer de goede kant op ging. Sun Records voegde applause toe aan het voormalige b-kant nummer 'Get Rhythm' en behaalde genoeg succes om de Hot 100 te halen. In 1969 keerde Cash terug naar de gevangenis scene toen hij 'At San Quentin' opnam in de San Quentin State Prison. 'At San Quentin' werd Cash' eerste album wat de nummer één positie behaalde in de Pop chart, van dit album kwam de nummer twee hit 'A Boy Named Sue'. De populariteit van het Folsom concert zorgde ervoor dat Cash bij ABC zijn eigen tv-show kreeg.
{slide=Johnny Cash – 'The Wall'}http://www.youtube.com/watch?v=GKkGUOmkpLs{/slide}
Op 19 oktober 1999 werd 'At Folsom Prison' opnieuw uitgebracht, deze keer met drie extra tracks welke de originele release niet haalden, te weten 'Busted', 'Joe Bean', en 'The Legend of John Henry's Hammer'. 3,5 jaar later – op 27 mei 2003 – behaalde 'At Folsom Prison' de drievoudige platina status voor meer dan 3 miljoen verkochte albums. Sinds de release in 1968 is 'At Folsom Prison' erkend als een van de beste albums aller tijden. In 2008 brachten Columbia en Legacy Records het album uit als een twee cd en een dvd set. Deze zogeheten "Legacy Edition" bevatte beide volledige shows.