Zelden ga ik op maandagavond naar een concert. En zelden luister ik eigenlijk nog naar K’s Choice. Het is een band die me vooral doet denken aan mijn middelbare schooltijd, vroeger. Ik heb me vanavond gerealiseerd hoe onterecht dat is. K’s Choice blijkt een fantastische besteden van je maandag avond. In Tivoli zitten de mensen die een kaartje hadden gekocht voor Vredenburg Leidsche Rijn confortabel op hun klapstoeltjes.
De mensen die later bij Tivoli hun toegang bemachtigden staan op het balkon. Dat het concert is verplaatst van Vredenburg naar Tivoli is geen enkel probleem. Er hangt een gezellige, knusse sfeer en je zit vlakbij het podium. Het concert is rustig, kabbelend haast, met veel drie-stemmige stukken. Mooie stemmen, mooie nummers. Sober en vriendelijk. Een sfeer waar ook het decor, van fruitkistjes tegen een bergachtige achtergrond aan meewerkt. Ik merk dat ik met een glimlach zit te luisteren. Precies op het moment dat het wat saai dreigt te worden komt daar ‘I wanna get lost’. Een nummer met een stevige beat verstopt in een ouderwetse reiskoffer, die meetrilt op de maat en het publiek oppept.
Het echte oppeppen komt van ‘I’m so Excited’ een akoestische cover van het disco nummer van de Pointer Sisters. Het publiek beweegt op de stoelen en zou eigenlijk willen dansen. Na de iets te lange pauze komen meer covers, onder andere van Radiohead en Damian Rice. Elke cover is zo eigen gemaakt dat het helemaal geen cover lijkt te zijn. Het concert blijft voornamelijk rustig en evenwichtig. Met perfecte spanningsbogen en voldoende afwisseling om op z’n minst te blijven glimlachen. Na afloop wil ik het liefst maar een ding: meer van deze muziek. Vanavond neem ik me voor weer veel vaker naar K’s Choice te luisteren. Op maandagavond, of een willekeurig ander moment van de week als je wel een (glim) lach kunt gebruiken.
Foto’s (c) 2012 Armelle van Helden