In de eindejaarslijstjes is zijn album het afgelopen jaar vergeten, hij heeft nog geen hit gehad en hij heeft nog niet vaak in Amsterdam gespeeld. Toch speelde singer-songwriter James Vincent McMorrow afgelopen maandag voor de uitverkochte grote zaal van Paradiso. Wat zijn geheim is, weet hij zelf ook niet. Wel weet hij dat hij een geluksvogel is. “Waar je ook komt in Europa; overal praten ze over Paradiso. Het is een legendarische zaal. Dat hij vanavond vol staat is ongelofelijk!”
Early in the Morning
Voor zijn debuutalbum ‘Early in the Morning’ zonderde hij zich vijf maanden af van de buitenwereld door in een huisje aan zee te gaan leven. “Het leven daar was heel rustig, perfect om aan mijn muziek te werken. ’s Middags begon ik vaak met het spelen van muziek en dat hield ik soms tot diep in de nacht vol. Zeker de laatste paar weken, die ik heb gebruikt om het album te finetunen, was ik tot vijf uur in de morgen op.”
Door de totstandkoming van zijn album wordt McMorrow vaak vergeleken met de Canadese Bon Iver. Die vergelijking gaat echter niet helemaal op, meent McMorrow: “Het klopt dat we ons allebei hebben afgezonderd om te werken aan onze debuutplaten. Bon Iver deed dat echter uit liefdesverdriet, ik uit geldnood. Via vrienden kreeg ik een huis aangeboden waar ik vijf maanden gratis kon wonen. Ik had geen geld, dus die kans heb ik gegrepen.”
Sparrow and the Wolf
McMorrow, die steevast met een zuivere kopstem zingt, schrijft zoals “het tot hem komt”. Dat dit voor een luisteraar niet altijd even logisch over komt, maakt hem niet zo veel uit. Zo zingt hij in ‘Sparrow and the Wolf’ op een vrolijke, uptempo melodie: “For I have seen no joy, only danger. I see no joy, only strangers. I see no joy, see no joy in this world.” “Ik probeer dicht bij mezelf te blijven. Bij ‘Sparrow and the Wolf’ voelde het goed om dit op deze manier te schrijven. Dat geldt ook voor de rest van mijn album. Alles is zoals ik het goed vindt: de muziek, de tekst en de volgorde.”
In de eindejaarslijstjes van 2011 is het album van McMorrow veelal vergeten. Daar zit hij echter totaal niet mee. “Mijn album bestaat al een tijd onder de radar. Dat komt waarschijnlijk door de onduidelijke releasedatum. Vanaf vandaag is het namelijk pas mogelijk om mijn album ook fysiek in Nederland te krijgen. Het hoeft bovendien ook niet pretentieus te zijn. Het is zoals het is en het gaat prima zo. Zo lang ik maar mijzelf blijf.” McMorrow zoekt zichzelf dan ook niet op via Google. “Het is leuk om te weten dat er over je geschreven wordt, maar het moet geen eigen leven gaan leiden. Voor je het weet word je een soort Kanye West.”
Band
Inmiddels speelt McMorrow met een vijfkoppige band. “Het was behoorlijk wennen om met een band te spelen. Ik heb “Early in the Morning” in mijn eentje opgenomen. Het was heel gek om het proces mee te maken waarin de bandleden zich de muziek eigen gingen maken. Iedere keer dat iemand een noot anders speelde, dacht ik: “Nee, dat hoort niet zo.” Maar als ik eerlijk ben, vind ik dat de muziek er beter door is geworden.”
De komende week zal James Vincent McMorrow nog op een aantal plekken in Nederland te zien zijn. Daarna duikt hij weer de studio in, want, zo vertelt hij, het nieuwe album is al bijna af. Naar verwachting zal het later dit jaar uitkomen. Tot die tijd zullen we het met 'Early in the Morning' moeten doen. En laten we eerlijk zijn: dat is geen straf.