Een eigen geluid creëren is nooit een probleem geweest voor Little Dragon, de Zweedse electroband die nu zijn derde album heeft uitgebracht. Allereerst is er die stem van de Zweedse-Japanse zangeres Yukimi Nagano die een unieke schoonheid heeft en elke noot, hoog of laag met gemak weet te produceren. Daarnaast weet zij samen met haar band een nieuwe luisteraar ook te verrassen met een experimenteel gebruik van beats, percussie en synths. Dat laatste is waarschijnlijk de reden dat de band tot dusver nog niet wist door te breken, want de eerste twee albums van Little Dragon vereisten voor de meesten meerdere luisterbeurten om het op waarde te schatten. Interessant voor de opvolger ‘Ritual Union’ is of Little Dragon zich meer op het grote publiek gaat richten.
In het duistere titelnummer, tevens de meest recente single van dit album, lijkt er wel aandacht besteed te zijn aan het verbeteren van de toegankelijkheid, maar het zit nog steeds vol met verrassingen en Yukimi Nagano is dezelfde ‘stemacrobate’ als op die andere albums. ‘Little Man’ en ‘Brush the Heat’ zijn opgetogener en veel subtieler, de duistere synthesizer is omgeruild voor lichtere percussie en een softe bass. Vanaf ‘Shuffle A Dream’ wordt het album echt dansbaar; een jaren ’80 electrotune in combinatie met de soulrijke stem van de zangeres.
‘Please Turn’ is mijn persoonlijke favoriet door de droge synths, drums en basslines die een passend hoogtepunt vinden op het eind van het nummer. Verander vooral niets aan de volgorde van de nummers op dit album; het ietwat dromerige ‘Crystalfilm’ komt uitstekend uit de verf door het contrast met zijn down-to-earth-voorganger.
‘Precious’ is voor mij het meest typische Little Dragon nummer van dit album. Alle eerder beschreven kwaliteiten van de band komen hier naar voren in een nummer dat per luisterbeurt briljanter wordt door de gelaagdheid en het prima op elkaar aansluiten van verschillende delen. Is er dan geen enkel nummer waar ik niet enthousiast over ben? ‘When I Go Out’ is een nummer dat te weird, minimalistisch en langdradig is wanneer je je niet al in relaxte sferen bevindt. Het valt het meest uit de toon met de rest van de nummers, maar slecht kan ik dit nummer zeker niet noemen. Gelukkig wordt het omringd door de catchy eerste single van dit album, ‘Nightlight’, een even catchy ‘Summertearz’ en het zeer zwoele ‘Seconds’, waardoor het onmogelijk is om er een zure smaak aan over te houden.
Little Dragon is er met ‘Ritual Union’ weer in geslaagd een prima album af te leveren dat zich in positieve zin weet te onderscheiden van de voorgangers. Hoewel ik als ‘geoefend Little Dragon luisteraar’ niet objectief kan oordelen, durf ik toch te zeggen dat dit album toegankelijker is en dat de singles dit keer een grotere groep weten aan te spreken dan bijvoorbeeld hun allereerste single ‘Twice’. En als ze dat lukt, is dat een compliment waard omdat ze met diezelfde muziek ook de ‘fans van het eerste uur’ weten te bekoren. (8/10) (Peacefrog/COOP)