Rond de 70.000 bezoekers trokken het afgelopen weekeinde naar de Rotterdamse Ahoy voor het 36e North Sea Jazz festival en verdeeld over 13 verschillende podia brachten meer dan 150 concerten alle mogelijke stijlen van jazz en aanverwanten ten tonele. Fusion, Latin, New Orleans, Bop, Funk, maar ook Hip Hop en Singer Songwriter kwam voorbij op een van de grootste jazzfestivals ter wereld. Met verwachte namen als Marcus Miller, Trijntje Oosterhuis, Toots Thielemans, Natalie Cole, Wayne Short en Herbie Hancock, maar ook onverwachte namen als Snoop Dog, Seal, Paul Simon en de voor onmogelijk gehouden Tom Jones en Prince. En natuurlijk nog de minder bekende, maar daarom zeer zeker niet mindere goden.
Nieuw talent, zoals Trombone Shorty, de snel opkomende Selah Sue en Janelle Monáe bijvoorbeeld, maar ook onze eigen Colin Benders aka Kyteman, die samen met routinier Eric Vloeimans hun Kytecrash-project ten gehore bracht. En niet alleen dat, want Kyteman kreeg een soort van carte blanche, om zo in drie dagen een eigen programma op de planken te brengen. Zo bracht de Utrechtenaar zijn oom Jacky Terrasson mee, die de meestertrompetist zijn eerste trompet gaf, en daarmee aan de wieg stond van een van de grootste talenten die Nederland de laatste jaren heeft voortgebracht.
Veel grote verrassingen weer dit jaar, zoals de samenwerking tussen grootheden als Marcus Miller, Wayne Shorter en Herbie Hancock, aangevuld met Sean Jones en Sean Rickman op respectievelijk trompet en drums. Het vijftal bracht een hommage aan de grote man, Miles Davis, en ondanks dat zoiets altijd enorm tricky is om voort te brengen, was de samenwerking een van de beste optredens tijdens North Sea Jazz.
De Belgische Selah Sue hoeven we niet meer te introduceren. De jonge zangeres was er voor het optreden al blij mee als er 300 man voor het podium zou verschijnen. De duizenden toeschouwers had ze echter nooit verwacht, maar uiteindelijk waren de muzikale kwaliteiten toch die de boventoon voerden boven de zenuwen. Zeker haar doorbraak ‘Raggamuffin’ was misschien wel de beste versie die ze zangeres ooit ten gehore bracht, en dat op het grote North Sea Jazz. Ze heeft het verdiend.
De lijst van optredende artiesten is te lang om allemaal in één stuk te beschrijven en helaas kon ook niemand alle optredens van dichtbij meemaken. Jammer, maar goed, dat is dan ook weer de charme van een festival, je mist het een, en je verrast jezelf bij het ander. Prince gemist, en dat terwijl er verschillende artiesten op het festival speelden waarmee de kleine grote man ooit samenwerkte. Raphael Saadiq, Candy Dulfer, Botsie Collins en Larry Graham. Ach, het geeft weer een goede inspiratie om het genie binnenkort eens ergens anders van dichtbij mee te maken. En dat is de inspiratie die je opdoet op North Sea Jazz…
Foto’s (c) 2011 Maxazine.nl