Zoals jullie van ons gewend zijn vraag ik wekelijks de aandacht voor een artiest of band die we een beetje vergeten zijn of uit het oog zijn verloren. Vorige week was de Duitse synthpop groep Propaganda aan de beurt, deze week wil ik het graag hebben over The Stranglers. Wie kent hun grote hits niet,’No More Heroes’, ‘Golden Brown’, Always the Sun’, ‘Skin Deep’. Echt veel hits hebben ze niet gehad maar deze nummers hebben toch wel een stempel achtergelaten in de pophistorie.
In het najaar van 1974 worden de Stranglers opgericht. De Britse rockgroep noemde zich eerst ‘The Guilford Stranglers’, vernoemd naar het plaatsje Guilford in zuid Engeland. Zanger Hugh Cornwel (zang/gitaar) was biologieleraar van beroep en de drummer Jet Black verdiende de kost met een ijs- en wijndistributiebedrijf. Jean-Jacques Burnel (zang/bas) was karateka en een fanatiek mototliefhebber, Dave Greenfield die toetsenist Hans Warmling verving was al een tijdje bezig in het muziekcircuit als semiprofessioneel muzikant.
De muziek van de Stranglers vond zijn oorsprong in de zogeheten “pubrock” en de eind jaren ’60 Amerikaanse rockmuziek. Toen ze eenmaal het geluid van de punk aan hun muziek toevoegden, begon hun carrière pas echt vorm te krijgen. In 1977 traden ze bijna in elke Engelse zaal op en hadden ze hun doorbraak met het album ‘Rattus Norvegicus’ en ‘No More Heroes’. De titeltrack van het tweede album berijkte de top van de wereldwijde hitlijsten, waardoor ze een plaats verdienden in het rijtje van de toppers in de rockscene.
In de jaren na hun eerste successen gingen ze steeds meer experimenteren met hun muziek, wat wisselende successen opleverde. Albums als ‘The Raven’ en ‘Meninblack’ werden door de critici goed ontvangen maar het publiek was er niet echt kapot van. Toen in 1982 het nummer ‘Golden Brown’ uitkwam hadden ze een grote hit. Met nummers als ‘Skin Deep’ uit 1985 en ‘Always the Sun’ uit 1987 wisten ze ook het grote publiek voor zich te winnen. In 1990 vond Cornwell het wel genoeg zo en ging zich op een sololcarriere storten. Hij ging de Britse zalen af om zijn boek aan de man te brengen. Na zijn vertrek ging de band door met zanger Paul Roberts, ook werdt gitarist John Ellis aan de groep toegevoegd.
In deze nieuwe bezetting gingen ze een jaar of tien de wereld over en werden de albums ‘Written in Red’ en ‘Coup de Grace’ uitgebracht. Deze twee albums haalden echter niet het succes wat ze voor ogen hadden. In 2004 kwam het album ‘Norfolk Coast’ uit (zonder Ellis, die was vervangen door Baz Warne), deze deed het een stuk beter. Om zich op zijn eigen project Soulsec te kunnen storten verliet Roberts in juni 2006 The Stranglers. De rest van de band Brachten het album ‘Suite XIV’ uit. Het zangwerk werd gedaan door Burnel en Warne. Anno 2011 is de band nog steeds actief en treed nog regelmatig op.
{slide=The Stranglers – No More Heroes}http://www.youtube.com/watch?v=2B4bsqYxwo0{/slide}
{slide=The Stranglers – Golden Brown}http://www.youtube.com/watch?v=2MJmza_qPm4&feature=fvst{/slide}
{slide=The Stranglers – Always the Sun}http://www.youtube.com/watch?v=cy9-epdDw9E{/slide}
{slide=The Stranglers – Skin Deep}http://www.youtube.com/watch?v=fqd9oWSqWIE{/slide}