Nadat de zeer succesvolle Armeens/Amerikaanse metalband System Of A Down op non-actief werd gezet in 2006 hebben de bandleden niet bepaald stil gezeten. Bassist Shavo Odadjian ging een samenwerking aan met enkele leden van Wu Tang Clan, gitarist Daron Malakian blies zijn al reeds bestaande side-project ‘Scars on Broadway’ nieuw leven in en nam SOAD drummer John Dolmayan ook op in de line up van deze band. In 2008 bracht Scars on Broadway haar debuut cd ‘Chemicals’ uit.
Serj Tankian de eigenzinnige zanger van SOAD ging verder als solo artiest. De muziek die Tankian op zijn debuut cd ‘Elect the Dead’ (2007) liet horen refereerde nog enigszins aan zijn SOAD verleden. Hier en daar hoorde de luisteraar op dat album nog een harde metalriff tussen de zeer afwisselende zang van deze klankartiest. Begin dit jaar verscheen de cd/dvd ‘Elect the Dead Symphony” , een live album waarop Tankian zijn kunsten laat horen met het Auckland Philharmonic Orchestra.Een initiatief dat afgelopen maand nog een vervolg kreeg op ons eigen Lowlands festival met het Metrople orkest.
Ik denk dat het bovengenoemde live album model heeft gestaan voor dit ‘Imperfect Harmonies’ album. ‘Imperfect Harmonies’ is m.i. trouwens een perfect gekozen album titel. Deze cd klinkt niet erg toegankelijk en heeft meerdere luisterbeurten nodig om te rijpen. Het nummer ‘Disowned Inc.’ opent het album bombastisch met veel orkestrale en elektronische klanken, hiermee is gelijk de toon gezet voor de rest van het album. Waar Tankian bij SOAD de rustige passages afwisselde met heftige metalklanken, doet hij dit nu met een orkest en met veel elektronica, naar mijn mening te veel elektronica. Zo worden niet onaardige nummers als ‘Deserving’ en het daarop volgende ‘Beatus’ compleet om zeep geholpen door de elektronische beat die in het merendeel van de nummers mee huppelt op de achtergrond. De oude vertrouwde gitaren vinden we slechts terug in een handje vol nummers waaronder ‘Left of the Centre’ en ‘Borders Are’ . Deze nummers komen het dichtst bij de vertrouwde SOAD sound, al zijn de gitaren erg ver naar de achtergrond gemixt.
Is Imperfect Symphonies dan een slecht album geworden? Nee, dat is het zeer zeker niet. Imperfect Symphonies is een heel creatief en afwisselend album geworden. Tankian is ook in zijn SOAD verleden nooit te beroerd geweest om te experimenteren en te flirten met andere muziekstijlen. Zo blijft de in het Armeens gezongen semi-ballade ‘Yes, It’s Genocide’ al geruime tijd in mijn hoofd hangen. En bevat het nummer ‘Electron’ de juiste balans tussen rock, symfonie en elektronica. Ik denk dat we bij het beluisteren van het solowerk van deze sympathieke zanger, zijn verleden als metalmuzikant moeten vergeten.
Serj Tankian is en blijft een goede zanger met een mooi herkenbaar stemgeluid die zijn (h)eerlijke sociaal geëngageerde teksten op geheel eigen wijze vertolkt. Ondanks de genoemde minpunten heeft dit album mij na heel veel luisterbeurten toch kunnen boeien, ik ben in ieder geval nieuwsgierig naar wat deze man ons in de toekomst gaat brengen. Want naar eigen zeggen zit een spoedige terugkeer van System Of A Down er niet in. (7/10)