De Nieuwe Snaar – Foor 11

Men neme [[Pater Moeskroen]], [[Boudewijn de Groot]], [[Raymond van het Groenewoud]] en een blender, en mixt alles door elkaar om [[De Nieuwe Snaar]] te krijgen. Met hun inmiddels tiende album ‘Foor 11’ levert de Vlaamse groep een CD af die in geen enkel straatje te benoemen is. In België is de band al zo populair dat ze een eigen straat naar zich genoemd hebben gekregen, in Nederland wil het maar niet lukken om bij het grote publiek door te dringen. Maar is dat wel de bedoeling vragen wij ons af? ‘KLaar voor het feest’ is het openingsnummer dat direct de sfeer van de CD aangeeft; vrolijk en speels, maar niet zomaar een [[K3]]-nummer. Op ‘Rommel’ laten de multi-instrumentalisten horen niet voor één gat te vangen te zijn, serieuzere texten niet te schuwen, en zelfs als volbloed-Vlamingen de gipsy-sound volledig te beheersen. De ‘Va Fan Fahre’ uit Gent krijgt eigen nummers op ‘Twijfel’ en ‘Foorella’, en laat een euro-Mexicaans geluid horen, dat de gehele plaat op de achtergrond mee blijft doen. Gewaagd is de Richard Thompson ([[Fairport Convention]]) cover ‘From Galway to Graceland’ (door de Nieuwe Snaar vertaald tot ‘De King’), maar ook hier laten de mannen zien dat ruim 25 jaar geleden enkele zwaar ervaren mannen samen kwamen om de Nieuwe Snaar op te richten en hier niet stil te zijn blijven staan. Na 18 nummers (!) hangt de cabareteske folksounds van de Snaar nog lang in het gehoor, ware het een nadeel dat het cabareteske vaak pas na enkele keren luisteren tot je doordringt. Foor is het Vlaamse woord voor kermis en dat is ook hoe men de CD beleeft; een waar muziek en klank-festival voor de liefhebber. Voor het grote publiek misschien nog steeds iets te experimenteel, experimenteel muzikaal gezien toch zeker wel een tien. (7/10)